ทัศนคติที่เบาใจสามารถปลดปล่อยได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญกับความไร้สาระที่บดขยี้
“Try Harder!” สารคดีที่ติดตามวัยรุ่นในช่วงปีที่เข้มข้นที่สุดในชีวิตการศึกษาของพวกเขา (จนถึงตอนนี้) มีทัศนคติที่ดี มันจับนักเรียนของโรงเรียนมัธยม Lowell ซึ่งเป็นโรงเรียนอันดับต้น ๆ ในซานฟรานซิสโกพูดถึงวิทยาลัยเหล่านี้ทั้งหมดที่พวกเขาต้องการการยอมรับเกรดสูงสุดที่พวกเขาต้องการแม้กระทั่งการยิงและความสมดุลของความกดดัน มันไร้สาระทั้งหมด แต่เราได้ทําให้มันเป็นปกติ เป็นส่วนหนึ่งของการทําให้วิทยาลัยเป็นคําแถลงเกี่ยวกับส่วนที่เหลือของมูลค่า ผู้กํากับ Debbie Lum นําเสนอช่วงเวลาเหล่านี้บ่อยครั้งด้วยเพลงประกอบ peppy การบรรเทาการ์ตูนจํานวนมากและ joie de vivre วัยรุ่นของแท้ “Try Harder!” เป็นตลกมืดที่มีเสน่ห์พร้อมสัมผัสที่เบาๆโดยเป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์ขันที่เลิกใช้ตัวเองในชื่อ เด็กพวกนี้พยายามอย่างหนัก แต่มันเป็นหน่วยงานรับสมัครวิทยาลัยซึ่งกําหนดโดยคะแนนการทดสอบอันทรงเกียรติและได้มาตรฐานและสัญญาว่าจะรับประกันความสําเร็จของพวกเขาลงถนนซึ่งจําเป็นต้องทําให้ดีขึ้นมาก
โรงเรียนที่ Lum มุ่งเน้นมีความสําคัญมากมายในโลกของการรับเข้าเรียนในวิทยาลัยนักเรียนของ Lowell เป็นที่รู้จักกันในชื่อ “เครื่อง AP” ดังนั้น Stanford จึงมีข่าวลือว่าไม่สนับสนุนการใช้งานของพวกเขาโดยเฉพาะ ลุมและลูกเรือของเธอติดตามนักเรียนเหล่านี้ไปรอบ ๆ ราวกับว่าพวกเขาพยายามเอาชีวิตรอดจากความวุ่นวายนินทาว่าใครเข้าไปในที่ใดหรือใครพูดอะไร เมื่อพวกเขาได้รับการทัวร์ชีวิต Lowell โดยเอียนหนึ่งในตัวละครที่มีเสน่ห์มากมายในสารคดีมันไม่ได้เป็นกลุ่มทางสังคมที่แตกต่างกันหรือกลุ่มชนชั้นแต่ห้องสมุดซึ่งมักจะบรรจุหลังเลิกเรียน เช่นเดียวกับห้องคอมพิวเตอร์ที่มีวัยรุ่นจํานวนมากลางสังหรณ์ผ่านเดสก์ท็อป เอียนมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเมื่อเขาให้เราทัวร์นี้เพราะเขาไม่สนใจเกี่ยวกับการศึกษาของเขา; ประชากรของโรงเรียนนี้ก็เช่นกัน สารคดีที่ชาญฉลาดและเข้าใจนี้ทํางานได้ดีมากในการใส่ใบหน้าและเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลังนักเรียนที่ถูกมองว่าเป็นคอมพิวเตอร์หรือถูกมองว่าเป็นเหมือนคนอื่น ๆ
การวิพากษ์วิจารณ์อย่างไม่เป็นทางการของความเหมือนกันนั้นเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจอย่างยิ่งเนื่องจากนักเรียนจํานวนมากมาจากภูมิหลังที่คล้ายกัน – นักเรียนส่วนใหญ่เป็นชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียโดยมีนักเรียนหลายคนมาจากวัฒนธรรมที่เน้นวิชาการเป็นวิธีการประสบความสําเร็จ (นักเรียนคนหนึ่งกล่าวว่าเป็น “แม่เสือกลาง”) อัลวานผู้ฉลาดและน่าขยะแขยงอย่างไม่น่าเชื่อได้รับแรงกดดันอย่างมากจากแม่ชาวไต้หวันอเมริกันของเขาซึ่งมีประวัติการทํางานหนักของเธอเองว่าเธอกระตือรือร้นที่จะให้เขาดําเนินการต่อไป แต่การเน้นการแข่งขันจากการรับเข้าเรียนในวิทยาลัยยังสร้างความสับสนเกี่ยวกับวิธีที่นักเรียนต้องการนําเสนอตัวเองเมื่อพวกเขาสร้างประวัติย่อมีส่วนร่วมกับเพื่อนร่วมชั้นและแบ่งปันมุมมองของพวกเขาในการสมัคร ฟิล์มของ Lum จัดการกับองค์ประกอบเหล่านี้ด้วยความระมัดระวังและพวกเขาเพิ่มสิ่งที่ทําให้คนรุ่นโปรไฟล์นี้มีความสําคัญมากในภาพใหญ่
นักเรียนที่น่าประทับใจมากมายที่นี่ที่มีงานนอกงานเช่นโซเฟียที่ร้านไอศครีมและอยู่ด้านบน
ของการบ้านของพวกเขาเช่นเชียที่พูดถึงแทบจะไม่ได้นอนหลับเพื่อทําการบ้านของเขา พวกเขานําไปใช้กับสถานที่หลายแห่งและถูกปฏิเสธ ทันใดนั้นความฝันของ UC Berkeley ก็ได้พบกับการต้องชําระหนี้ UC Santa Cruz ในขณะที่เราได้ยินจากนักเรียนคนหนึ่งในการผ่านระหว่างการตัดต่อที่เด่นชัดตามการปฏิเสธรอบ ๆ นักเรียนเหล่านี้ใฝ่ฝันที่จะเข้ามหาวิทยาลัยด้วยอัตราการยอมรับที่ต่ํามากขึ้นต้องการเป็นส่วนหนึ่งของการเล่าเรื่องความสําเร็จที่เกี่ยวข้องกับการสละวัยรุ่นของพวกเขาเป็นจํานวนมากเพื่ออาจเป็นจุดที่ปลอดภัยในวิทยาลัยที่อาจเลือกที่จะไม่รักพวกเขากลับ
อย่างไรก็ตามอีวาเริ่มกินลูกอมและสิ่งแปลก ๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นกับเธอ หนึ่งในลูกอมเป็นที่ชื่นชอบของพ่อของเธอและทันทีที่เธอกินมันเธอได้รับโทรศัพท์ที่ไม่คาดคิดจากพ่อของเธอตอนนี้ชัดเจนจนเธอมีความสุขมากจนเธอแทบจะไม่ลงทะเบียนว่าโทรศัพท์ที่เธอพูดกับเขาถูกตัดการเชื่อมต่อ อีกคนหนึ่งมีหัวใจอยู่บนกระดาษห่อของมันและเธอใช้มันเพื่อดึงดูดผู้ชายที่น่ารักที่สวนสาธารณะที่เธอได้รับการบดขยี้ เมื่อสุนัขของเธอเคี้ยวรถของเล่นที่โผล่ออกมาจากประตูบานหนึ่งและตัวฉกาจที่พยายามล่วงละเมิดทางเพศอีวาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่แปลกประหลาด คนอื่น ๆ รอบ ๆ Eva เริ่มพบกับชะตากรรมที่น่ากลัวคล้ายกัน – บางคนสมควรได้รับพวกเขามากกว่าคนอื่น ๆ – แต่แม้ว่าเธอจะคิดออกว่ามีการเชื่อมต่อระหว่างปฏิทินและการเสียชีวิตเธอก็ลังเลที่จะหยุดทําส่วนใหญ่เป็นเพราะความเชื่อของเธอว่าถ้าเธอยังคงอยู่กับมันผลตอบแทนหลังจากประตูสุดท้ายจะเป็นว่าเธอฟื้นความสามารถในการเดินและเต้นรํา
แรงบันดาลใจอันทรงพลังแบบนั้นก็เพียงพอที่จะกระตุ้นอีวาในช่วง “ปฏิทินการถือกําเนิด”
แต่เรื่องราวของ Ridremont ขาดแรงจูงใจที่คล้ายกัน แม้ว่า Eva จะเห็นอกเห็นใจบนพื้นผิวอย่างแน่นอน แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ไม่เคยสามารถสร้างตัวละครของเธอหรือความรู้สึกสูญเสียอย่างลึกซึ้งของเธอจากการถูกปล้นความสามารถในการเต้นของเธอและผลที่ได้คือการขาดผลกระทบทางอารมณ์ที่แท้จริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรื่องราวอาจได้รับการบํารุงรักษาเป็นอย่างอื่น แต่กลับสนใจที่จะบรรจุการเล่าเรื่องด้วยตัวละครอุปกรณ์ต่อพ่วงที่น่ารังเกียจส่วนใหญ่โดยไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากการมีเหยื่อที่มีศักยภาพมากมายสําหรับฉากความตายที่เกิดขึ้น ปัญหาอีกประการหนึ่งคือตั้งแต่ปฏิทินการถือกําเนิดคิดทั้งหมด แต่ต้องการให้เรื่องราวไม่สรุปจนถึงวันที่ 24 ธันวาคมเรื่องราวที่อาจมีประสิทธิภาพมากขึ้นเป็นตอนหนึ่งชั่วโมงจากซีรีส์เช่น “Creepshow” หรือ “Black Mirror” นาฬิกาในที่เกือบสองเท่าของความยาวนั้นและเติบโตค่อนข้างซ้ํา ซากเป็นผล
Derouand เป็นที่น่าสนใจอย่างปฏิเสธไม่ได้ในบทบาทของ Eva แต่แม้แต่ความพยายามของเธอก็สามารถช่วยเหลือ “ปฏิทินการถือกําเนิด” จากการเป็นเรื่องราวที่ดําเนินต่อไปนานเกินไปก่อนที่จะมาถึงจุดสุดยอดที่ยุ่งเหยิง มันไม่ได้ใช้การตั้งค่าเทศกาลวันหยุดในลักษณะที่มีความหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งแปลกเพราะหนึ่งสามารถตรวจจับสองเรื่องเล่าคริสต์มาสที่มีชื่อเสียงที่สุด – “คริสต์มาสแครอล” และ “มันเป็นชีวิตที่ยอดเยี่ยม” – ในดีเอ็นเอทางศิลปะ แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้น่ากลัวฉันคิดว่าและคนที่กําลังมองหาความตกใจของ Yuletide ที่น่ารังเกียจที่จะมีในพื้นหลังในขณะที่ห่อของขวัญอาจทําได้แย่กว่านี้อย่างแน่นอน
